Reguliere thuiszorg is zorg op indicatie en wordt bekostigd uit één van de drie zorgwetten.
De indicatie wordt bepaald door uw gemeente (WMO = wet maatschappelijke
ondersteuning), CIZ ( Centrum indicatiestelling zorg) of het zorgkantoor (van uw
zorgverzekering). U betaalt afhankelijk van de zorg die u krijgt een eigen bijdrage.
Heeft u vragen over zorg met een medische reden dan kunt u zonder verwijzing van uw
huisarts terecht bij de wijkverpleegkundige in uw omgeving. Vraag zo nodig aan uw
zorgverzekeraar waar u terecht kunt. De wijkverpleegkundige brengt samen met u in kaart of u verpleging nodig heeft maar ook andere hulp als huishoudelijke ondersteuning via de
gemeente.
Particuliere thuiszorg regelt u geheel zelf, met of zonder indicatie. U kunt zelf bepalen welke hulp u precies krijgt en van wie, en de hoeveelheid hulp. Dat betekent wel dat u deze hulp zelf bekostigt. In sommige situaties is het mogelijk om een persoonsgebonden budget aan te vragen. Een PGB is mogelijk, maar geeft een heleboel rompslomp om aan te vragen en om achteraf de gekregen vergoedingen te verantwoorden.
Wanneer thuiszorg nodig?
Thuiszorg inschakelen klinkt als een behoorlijke grote stap. Het voelt misschien als het
verliezen van uw zelfstandigheid, maar het tegenovergestelde is waar. Thuiszorg kan u juist
helpen om langer zelfstandig in uw eigen woning te kunnen blijven wonen. Door hulp aan
huis te krijgen, voorkomt u bijvoorbeeld dat u dient te verhuizen naar een verzorgingstehuis.
U heeft dus thuiszorg nodig op het moment dat niet meer zelfstandig in al uw behoeften
kunt voorzien. Dit kan enorm uiteenlopen. U kunt bijvoorbeeld slechts hulp nodig hebben bij het druppelen van uw ogen maar ook volledig geholpen dienen te worden bij het douchen en aankleden. De redenen kunnen ook uiteenlopen. Zo kunt u langdurige thuiszorg nodig hebben bij ouderdomsklachten of een chronische ziekte. Thuiszorg kan ook tijdelijk zijn, bijvoorbeeld na een ongeluk of operatie.
Wordt vervolgd:
Bron langer thuis wonen.
Redactie Kbo Edam-Volendam